Άκου τη φωνή μέσα σου.....!

Παραμύθι....σε μια πρόταση!

Χαρίζονται παιδικά παπούτσια, που δεν πρόλαβαν να ....φορεθούν!

Ο αυθορμητισμός....σκοτώνει τους γείτονες!!!!

Πριν πολλά χρόνια, μετά τη δουλειά Παρασκευή μεσημέρι, βροχερό φθινόπωρο πρέπει να ήταν, (καλή ώρα), αποφασίζουμε με τον καλό μου θα περάσουμε ένα Σαββατοκύριακο "χουχουλίσματος"! Πάμε στο βίντεο κλαμπ της γειτονιάς, προμηθευόμαστε ταινίες και για τα δύο γούστα, (έτσι πρέπει να κάνεις για να είναι όλοι ευχαριστημένοι....), παίρνουμε και ωραίο χύμα κρασάκι από την κάβα και αφού φροντίσαμε την πνευματική μας τροφή και το ποτό....είπα να σταματήσουμε και στο φούρνο της περιοχής για....πραγματική τροφή!!!!
Ο καλός μου, συνοδηγός όπως πάντα, κρατούσε ένα κουτάκι αναψυκτικό και έπινε με λαχτάρα από το καλαμάκι. Εμένα που χωρίς νερό δεν κάνω λεπτό, με πιάνει πάλι αυτή η τρελή δίψα,κι όταν λέμε τρελή, το εννοούμε! Αν περάσει από το μυαλό μου πως θέλω νερό....δεν με σταματάει τπτ!
Μετά από μια μικρή "διαφωνία" του στυλ..." Έλα βρε παιδί μου, ηρέμησε....σε 2 λεπτά θα είμαστε σπίτι..." βγαίνοντας από το αυτοκίνητο, αφού είχαμε πια παρκάρει έξω από τον φούρνο, αποφασίσω να πιω τελικά από το ρημάδι το αναψυκτικό, που απέφευγα συστηματικά τόσην ώρα ξέροντας ότι θα κάνει τη δίψα μου....χειρότερη!
Και κάνω την εξής κίνηση....:
Ανοίγω την πόρτα του συνοδηγού και ....σκύβω να πιω με λαχτάρα από το καλαμάκι....και καταλαβαίνετε βέβαια....τι ακριβώς "φαινόταν" ότι έκανα εκείνη τη στιγμή!!!!!
Μόλις ο καλός μου συνειδητοποιεί τι σκηνικό παιζόταν κι ότι όλοι οι περαστικοί είχαν "καρφώσει" το βλέμμα τους πάνω μας......μου λέει" τι κάνεις ρε ....μας βλέπουν!!!!!"
Μόλις βέβαια κατάλαβα τι ακριβώς "έδειχνα" να κάνω......και με πιάνουν τα γέλια......κορύφωση της στιγμής...ήταν κι οι αφροί του αναψυκτικού που έβγαιναν από το στόμα μου.....από τη μύτη μου και....τα λοιπά!!!!!
Μετά από τέτοιο "ρεζίλι"....μπαίνω πάλι στο αυτοκίνητο και όπου φύγει φύγει!!!!
Καρδιακές προσβολές, εγκεφαλικά, τροχαία ατυχήματα.......ευτυχώς δεν αναφέρθηκαν τουλάχιστον στις τοπικές φυλλάδες! Μήπως έπρεπε να ψάξω σε "άλλου τύπου" έντυπα?

Η Ζωή...ανάποδα!

Η μεγαλύτερη αδικία στη ζωή είναι το ΠΩΣ αυτή τελειώνει. Μετά από x χρόνια μόχθου και δουλειάς αντί να επιβραβευτείς, πεθαίνεις! Τι κακό κι αυτό, να πρέπει πρώτα να γεννιέσαι και στο τέλος να πεθαίνεις;

Θα προσπαθήσω να σας αναπτύξω τη λογική μου.

Πρώτα θα έπρεπε να πεθαίνεις (Να φεύγει αυτό το κακό από τη μέση).

Μετά ζεις σε γηροκομείο..

Μόλις γίνεις αρκετά νεότερος σε πετάνε κλοτσηδόν από το γηροκομείο και πηγαίνεις στη δουλειά σου, κατευθείαν στην θέση του διευθυντή, με αμάξι και σπίτι από την Εταιρία.

Εργάζεσαι για σαράντα χρόνια (με τα νέα μέτρα) μέχρι να γίνεις αρκετά νέος για να πάρεις την σύνταξή και το εφ' άπαξ σου. Έτσι τα λεφτά που θα έχεις δεν θα πάνε χαμένα, αφού θα είσαι στην καλύτερη ηλικία για να τα χαρείς και να τα ξοδέψεις. Το ρίχνεις στα πάρτι, στο αλκοόλ, στους έρωτες, στα ταξίδια και όπου αλλού μπορείς, έτσι ώστε να τα χαρείς πραγματικά..

Με το που αρχίζουν να αδειάζουν οι τσέπες σου, σε καλούνε να πας στο λύκειο.

Έπειτα δημοτικό, γίνεσαι παιδί, παιχνίδι και χαρά. Ούτε ευθύνες ούτε τίποτα να σε απασχολεί.

Έπειτα γίνεσαι μωρό όπου τότε όλοι σε φροντίζουν, σου κάνουν όλα τα χατίρια, σε ταΐζουν, σε ντύνουν κλπ.

Κάποια στιγμή λοιπόν έρχεται η ώρα να μπεις στην μήτρα όπου περνάς τους τελευταίους 9 μήνες σου επιπλέοντας ευχάριστα κάνοντας τις βουτιές σου μέχρι να γίνεις σπερματοζωάριο.

Ξαφνικά τελειώνεις την ύπαρξή σου απολαμβάνοντας έναν έντονο οργασμό!!!!!

Λοιπόν; Δεν νομίζεις κι εσύ ότι ζούμε ανάποδα?

Κλεμμένο από εδώ!

Θα χιονίσει επιτέλους??????

Δεν φτάνει η τόση κούραση στη δουλειά, έχω και τα διάφορα ευτράπελα που από τη μία σε κάνουν πύραυλο έτοιμο για την αντίστροφη μέτρηση κι από την άλλη με πιάνουν τα γέλια…!

Αυτό το πράγμα με τα ραντεβού ρε παιδιά….πολύ με πληγώνει…!

Τάχω ξαναπεί, μη σας κουράζω….αλλά η νοοτροπία μας ….πολύ με ρίχνει στα πατώματα!

Κι όλα αυτά έχουν έναν καθημερινό αντίκτυπο ακόμα και στην προσωπική μας ζωή ρε γμτ! Γιατί πάνω που νομίζεις πως μετά από τόοοσα χρόνια, κάτι έχεις μάθει για τις ανθρώπινες συμπεριφορές…εκπλήσσεσαι και δυστυχώς πάντα …αρνητικά!

Πόσο κουραστικό είναι να παλεύεις συνεχώς για το αυτονόητο, να το ζητάς ευγενικά, να σε βεβαιώνουν και τελικά…..μπαμ… να σκάει το μπαλόνι!

Και μη νομίζεται πως αυτό ισχύει μόνο για τους πελάτες….όχι! Αν κάποιος δεν κρατά το λόγο του για ένα επαγγελματικό ραντεβού, όσο αστείο και να ακούγεται, είμαι σίγουρη πως με τον ίδιο τρόπο συμπεριφέρεται γενικώς, ακόμα και στην πολιτική του ζωή μιας το θέμα των εκλογών είναι και επίκαιρο!

Γιατί λοιπόν αναρωτιόμαστε για τις κυβερνήσεις? Αφού ακόμα και στα πιο καθημερινά πράγματα, κοροϊδεύουμε τους συντρόφους μας, τους φίλους και τους συγγενείς μας, τους συνεργάτες μας….πως να έχουμε καλύτερες κυβερνήσεις? Μόνο παράπονα κάνουμε πως μας κλέβουν, μας εξαπατούν, μας εκμεταλλεύονται …..! Αλλά εμείς? Τι κάνουμε εμείς ως άτομα?.................

Μάλλον θα παρακαλάω να χιονίσει και φέτος , μπας και δω καμιά ….άσπρη μέρα…!

Οι φωτό είναι από τον κήπο του σπιτιού μου, με πρωταγωνίστρια την σκυλίτσα μου Πόπο, τον Φεβρουάριο του 2008.

"Το καθάρσιο του παιδιού", του George Feydeau!

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Γάλλος δραματικός συγγραφέας, γιος του μυθιστοριογράφου Ερνέστ Φεντώ, γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1862, στον αριθμό 19 της οδού Κλυσί, στο Παρίσι. Από πολύ μικρός βρέθηκε μέσα στον κόσμο των γραμμάτων. Με την παρότρυνση του Εζέν Λαμπίς, διάσημου συγγραφέα έργων του βωντβίλ, έγραφε μονολόγους που τους ερμήνευε ο ίδιος. Στα είκοσι πέντε του χρόνια, το 1887, γνώρισε την πρώτη μεγάλη του επιτυχία με το "Ράφτη κυριών". Τα επόμενα χρόνια έγραψε αρκετά έργα που όμως δεν κατόρθωσαν να πείσουν ούτε το κοινό, ούτε τους κριτικούς.

Τελικά, το 1892, το "Monsieur chasse" γνωρίζει πολύ μεγάλη επιτυχία. Ακολούθησαν: το "Champignol malgre lui" και "Le systeme Ribadier", που άνοιξαν το δρόμο σε μια σειρά από κλασικά έργα του βωντβίλ: "Un fil a la patte" και "L' hotel libre echange" το 1894, "Η κυρία του Μαξίμ" το 1899, ο θρίαμβος της οποίας επέτρεψε στον Φεντώ να ασχοληθεί δυο χρόνια με τη ζωγραφική, τρεις περίφημους πίνακες της εποχής αυτής χαρίζει αργότερα στη γυναίκα του γιου του Ζακ, "Η Δούκισσα των Φολί-Μπερζέρ" το 1902, "Ψύλλοι στ' αφτιά" το 1907 και "Το νου σου στην Αμέλια" το 1908.

Ο Φεντώ κρατάει τις αποστάσεις του από το βωντβίλ για να συνθέσει συζυγικές φάρσες, όπου το κωμικό είναι ανελέητο και σπαραξικάρδιο. Ο Ζώρζ Φεντώ ανανεώνει το είδος του βωντβίλ με μια πιο βαθιά σπουδή των χαρακτήρων, καυτηριάζει κυρίως τη μετριότητα της αστικής τάξης την οποία γελοιοποιεί. Ας αναφέρουμε τα: "La mere de madame"το 1908, "On purge Bebe" το 1910 και "Ne te promera pas toute nue" το 1911.

Το κωμικό στα έργα του Φεντώ, δεν αποκλείει και κάποια αλήθεια. Μέσα σ' αυτήν την αλήθεια η αστική τάξη του τέλους του 19ου αιώνα αναγνωρίζει τον εαυτό της, αναγνωρίζει τις φαντασιώσεις της και τους ανικανοποίητους πόθους της. Και το ότι η τιμή σχεδόν πάντα σώζεται, είναι φανερό πως οφείλεται στη θεατρική σύμβαση.

Το καλοκαίρι του 1919, ο Φεντώ παθαίνει τις πρώτες ψυχολογικές κρίσεις που οφείλονται στη σύφιλη από την οποία είχε προσβληθεί κάποια χρόνια νωρίτερα. Παρόλη τη φροντίδα του δόκτορα Sicard, διάσημου νευρολόγου της εποχής, τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου οι γιοι του Ζακ και Μισέλ τον εγκατέστησαν σε ψυχιατρική κλινική, όπου πέθανε το 1921, στα 58 του χρόνια.


Τίτλος πρωτοτύπου :"On purge bébé"


Όπου είναι ο κύριος.....φανταστείτε τη φωνή του Σταμάτη Φασουλή όπου έχει και την σκηνοθετική επιμέλεια της ραδιοφωνικής παράστασης , στο ρόλο της υπηρέτριας η Ελένη Καστάνη και στο ρόλο της κυρίας η Ξένια Καλογεροπούλου που έχει κάνει και τη μετάφραση!
Επειδή είναι δύσκολο να μεταφέρει κάποιος άσχετος όπως εγώ από ήχο...στο χαρτί τα σκηνικά και την ατμόσφαιρα.....σας έχω στο βίντεο να δείτε την αυθεντική γαλλική παράσταση για να ....μπείτε στο πνεύμα!
Σας είχα αναφέρει αυτό το θεατρικό έργο....εδώ!

Ξεφυλλίζοντας το λεξικό…..ο κύριος!

-Για να δούμε…. Ηφαίστειο Νέτνα….ηφαίστειο Νέτνα….

Τοκ τοκ….χτυπάει η πόρτα…..

-Ναι…? Τι είναι…τι συμβαίνει?

-Η κυρία κάτι σας θέλει…!

-Ε και γιατί δεν έρχεται…ξέρει που βρίσκομαι…!

-Δεν μπορώ να την διακόψω κύριε…εργάζεται στο λουτρό…!

-Ναι εεε? Κι εγώ εργάζομαι το ίδιο….εργάζομαι στο γραφείο μου…..

-Καλά κύριε…..!

-Δηλαδή τι με θέλει?

-Δεν ξέρω κύριε…!

-Να πας να ρωτήσεις…!

-Πηγαίνω κύριε….

-Όχι αλήθεια….μιας και…. Δε μου λες…?

-Εγώ?

-Ναι….μήπως…καλά…λέω τώρα…. Το ηφαίστειο Νέτνα….

-Ποιόοοοο?

-Το ηφαίστειο Νέτνα …!

-Το ηφαιστειοΝέτνα????

-Ναι….που βρίσκεται….ξέρεις?

-Εγώ δεν πείραξα τίποτα…..εδώ μέσα συγυρίζει η κυρία….!

-Άκου…άκου συγυρίζει….ηφαίστειο αστοιχείωτη…..για ηφαίστειο μιλάμε…..γύρω--γύρω πέτρα…και στη μέση φωτιά….!

-Γύρω-γύρω πέτρα…και στη μέση φωτιά?

-Μάλιστα….όταν έχουμε γύρω-γύρω πέτρα…και στη μέση φωτιά …πως το λέμε?

-Το λέμε…τζάκι!

-Ποιο τζάκι….τζάκι το λέμε όταν έχουμε λίγη φωτιά και λίγη πέτρα! Όταν έχουμε πολύ φωτιά και πολύ πέτρα…το λέμε ηφαίστειο!

-Μπααα?

-Μάλιστα! Ηφαίστειο! Είναι ποτέ δυνατόν ολόκληρο ηφαίστειο να βρίσκεται εδώ μέσα?

-Αααα! Έξω είναι?

-Εμ, βέβαια έξω είναι….!

-Εγώ πάντως δεν το είδα….!

-Καλά ,καλά ,καλά….. καλά εντάξη, φχαριστώ πολύ…!

-Ε, δεν έχω και πολύ καιρό στο Παρίσι κύριε….

-Ναι….καλά καλά…..

-Σάμπως βγαίνω και καθόλου έξω….

-ΩΡΑΙΑ! Άντε τώρα….άντε στην κυρία σου…!

-Μάλιστα κύριε….

Μα τίποτα να μη ξέρει αυτό το κορίτσι…τίποτα! Τι τους μαθαίνουνε στο σχολείο? «Εγώ δεν πείραξα τίποτα…..δεν το είδα εδώ μέσα το ηφαίστειο Νέτνα….» Εμ πώς να το δεις καυμένη…? Για να δούμε….. Νέτνα… Νέτνα…. Νέτνα…. Νέτνα…περίεργο….βλέπω εδώ…νεροχύτης έχει….και Νέρων….νευρασθένεια…νεφρίτης…αλλά Νέτνα τίποτα! Δεν μπορεί…εδώ θάπρεπε νάναι….ανάμεσα στον Νέρωνα και τη νευρασθένεια….τίποτα δεν βρίσκεις σ αυτό το λεξικό…..!

Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει η σύζυγος νευριασμένη…..

-Δεν μου λες….ήταν τόσο δύσκολο να έρθεις μέσα μια στιγμή?

-Α για να σου πω, σε παρακαλώ, πάψε να μπαίνεις εδώ μέσα σα βολίδα…!

-Συγνώμη…..συγνώμη!.....Λοιπόν ήταν τόσο δύσκολο νάρθεις μέσα μια στιγμή?

-Και γιατί νάρθω γω και να μην έρθεις εσύ?

-Ωραία….. γυναίκα σου δεν είμαι ….τι περιμένεις!

-Τι? Τι….τι σχέση έχει…?

-Έχει …. Γιατί αν επρόκειτο για την γυναίκα κάποιου άλλου ..θα δεις για πότε ερχόσουνα!

-Μπορείς να μ αφήσεις ήσυχο? Εργάζομαι!

-Α εργάζεσαι….ωραιότατα! Ο κύριος εργάζεται….!

-Μάλιστα εργάζεται!...Αμάν…!!!!!

-Α! Τιιιι????? Τι είναι?

-Καλά….είσαι τελείως τρελή? Μου κουβάλησες εδώ μέσα και το κουβά σου?

-Το κουβά μου? Ποιο κουβά μου?

-Αυτό εδώ…..το κουβά σου!

-ΑΑΑΑ! Αυτόν? Δεν είναι τίποτα…..κάτι βρωμόνερα….!

-Κι εγώ τι να τα κάνω…..γιατί μου τάφερες εμένα?

-Δεν στάφερα ….τάφερα για να τ’αδειάσω!

-Εδώ μέσα?????

-Ώρες ώρες πετάς κάτι κουταμάρες…..! Δεν συνηθίζω να αδειάζω τους κουβάδες μου στο γραφείο σου….ξέρω εγώ τι θα πει τακτ!

-Τότε γιατί μου τάφερες?

-Γιατί έτσι….γιατί όταν η Ρόζα ήρθε να μου αναγγείλει την ευγενέστατη απάντηση σου…..ήμουνα με το κουβά στο χέρι….κι επειδή δεν ήθελα να περιμένεις……

-Καλά….δεν μπορούσες να τον αφήσεις έξω από την πόρτα?

-Με ζάλισες πια….αν σε ενοχλούσε τόσο πολύ ….ας ερχόσουν εσύ….αλλά εσύ… «εργάζεσαι»…! Πάνω σε τι ακριβώς εργάζεσαι μπορώ να μάθω?

-Εμ….πάνω σε ένα θέμα….όπου….το οποίο…έχει….

-Το οποίον…. πιο?

-Που έχει…. Το οποίον…στο λεξικό…που έψαχνα το…. Ηφαίστειο Νέτνα…

-Ηφαίστειο Έτνα? Είσαι με τα καλά σου? Για κει μου ετοιμάζεσαι?

-Όχι δεν ετοιμάζομαι….για πουθενά!

-Τότε γιατί σκοτώνεσαι? Από πού κι ως που ένας άνθρωπος που κατασκευάζει πορσελάνες, χρειάζεται να ξέρει που πέφτει το ηφαίστειο Έτνα?

-Εγώ προσωπικά….πολύ που με νοιάζει…αλλά….εδώ δεν πρόκειται για μένα! Πρόκειται για τον Τοτό! Σου κάνει κι αυτός κάτι ερωτήσεις…γενικώς φαντάζονται τα παιδιά ότι επειδή είσαι πατέρας θα πρέπει να γνωρίζεις τα πάντα! «Πού βρίσκεται το ηφαίστειο Νέτνα μπαμπά?» Το πιο? «Το ηφαίστειο Νέτνα!» Βέβαια εγώ το είχα ακούσει από την πρώτη φορά, αλλά επίτηδες λέω ….άσε να μου το ξαναπεί….κατάλαβες? Που βρίσκεται το ηφαίστειο Νέτνα… ξέρω γω που βρίσκεται? Εσύ ξέρεις που βρίσκεται?

-Και βέβαια ξέρω…ευρίσκεται στο…..

-Ναιιιι????

-Ε κάπου τόχω δει στο χάρτη…..αλλά δεν θυμάμαι τώρα…..

-Στο χάρτη? Α καλάααα, …στο χάρτη το ξέρω κι εγώ….αλλά έτσι να έλεγα στο παιδί? Τι θάβαζε με το νου του….προσπάθησα λοιπόν κι εγώ να του ξεφύγω…. Πλαγίως… «Σιωπή του λέω….να μην σ ενδιαφέρει….αυτά δεν είναι πράγματα για μικρά παιδιά….ακούς εκεί….το ηφαίστειο Νέτνα…..»

-Κοίτα, ….κοίτα τώρα τι σκέφτηκε….!

-ΕΕΕ???? Ναι…δεν ήταν και τόσο πετυχημένο….γιατί το ηφαίστειο, το είχε βάλει η μαντεμουαζέλ της Γεωγραφίας…..

-Ε, φυσικά!

-Λες και χρειάζεται στην εποχή μας να μαθαίνουν τα παιδιά γεωγραφία…! Με τους σιδηροδρόμους….με τα υπερωκεάνια ….που σε πάνε…κατευθείαν όπου θέλεις…..κατευθείαν! Με ταξιδιωτικό οδηγό που βρίσκεις τα πάντα….τα πάντα!

-Αυτό τώρα τι σχέση έχει…?

-Ε? Πως δεν έχει! Αίφνης χρειάζεσαι μια πόλη…..στη γεωγραφία θα την ψάξεις? Όχι…στον οδηγό θα την ψάξεις! Μιλάω σωστά?

-Καλά και το παιδί έτσι τάφησες? Αβοήθητο?

-Έλα ντε…..κι εγώ τι να κάνω? Πήρα ένα ύφος….έτσι βαθυστόχαστο….αυτουνού που ξέρει …αλλά δεν θέλει να μιλήσει….και του είπα… «Αγάπη μου, αν σου το πω, δεν έχει αξία….πρέπει μόνο σου να το βρεις! Αν δεν τα καταφέρεις…τότε….να σε βοηθήσω, γιατί…

-Τώρα …..σωθήκαμε!

-Βγαίνω λοιπόν από το δωμάτιο…αργά αργά…έτσι …..κάνοντας τον αδιάφορο και με το που κλείνω τη πόρτα….ορμάω στο γραφείο μου και ανοίγω το λεξικό…δεν μπορεί λέω……θα το βρω!

-Ναι….

-Ε λοιπόν…..τζίφος!

-Τι τζίφος?

-Τίποτα…..δεν υπάρχει !

-Δεν υπάρχει? Στο λεξικό…? Είσαι σίγουρος?

-Ναι….ψάξε όσο θες! Άμα το βρεις…..όχι πρέπει να το πεις αυτό στην μαντεμουαζέλ…..δεν επιτρέπεται να παραγεμίζει το μυαλό του παιδιού με πράγματα που όχι μόνο οι μεγάλοι δεν τα ξέρουν…..αλλά που δεν υπάρχουν ούτε καν στο λεξικό!!!!

-Μα ……για στάσου….!

-Τι?

-Στο Ν έψαχνες τόσην ώρα?

-Εεεε? Ναι!

-Στο Ν την Έτνα?

-Ναι!

-Εμ, πώς να το βρεις!

-Γιατί? Στο Ν δεν είναι?

-Ρωτάει αν είναι στο Ν….

-Ε που αλλού νάναι…?

-Αχ! Πορσελανοποιός δεν είσαι…..τι περιμένεις…..στο Ε….στο Ε…. ηφαίστειο Έτνα….Ε Ε όχι ηφαίστειο Νέτνα….ηφαίστειον…Έτνα…..για να δούμε…. Ε ….Ε…..Εσθονία….Εταίρα….Εταιρεία….. στο έψιλον αγάπη μου….Ετερόκλητα….Ετεροθ….μπα!

-Τι?

-Καλά…πως έγινε αυτό…?

-Ποιο?

-Δεν τόχει!

-Καλά να πάθεις! Γιατί νομίζεις ότι τα ξέρεις όλα….!

-Δεν καταλαβαίνω….εδώ έπρεπε νάναι! Ανάμεσα στην ετεροφθαλμία και την ετυμηγορία!

-Όταν εγώ σου λέω πως τίποτα δεν έχει αυτό το λεξικό….σε όποιο γράμμα και να ψάξεις….τα ίδια χάλια….μόνο άχρηστες λέξεις έχει….

-Πολύ περίεργο….

-Μπράβο όμως εεε? Αμέσως το βρήκες….!

-Εγώ τουλάχιστον έψαξα στο Ε, πιο λογικό από το να ψάχνεις στο Ν!

-Ε, ναι είναι πολύ πιο λογικό το Ε από το Ν….! Το Α να δεις πόσο λογικό είναι….! Δεν ψάχνεις λίγο και στο Α?

-Στο Α….από που κι ως που στο Α? Αααα! Στο Α γιατί όχι….? Ναι… Αίτνα ….όπως Αιγόκερως….λοιπόν….Α ….Α…Αίσχος….Αισχύλος….Αιτία….Αίτνα! -Ορίστε…εδώ είναι…να …Αίτνα….με ΑΙ…..μάλιστα!

-Τι το βρήκες?

-Ναι ναι… «Αίτνα, το μέγιστον των εν ενεργεία ηφαιστείων της Ευρώπης στα νοτιοανατολικά της Σικελίας»…!

-Εμ, βέβαια!

-Έχει κι άλλο! Νέα Αίτνα….ηφαίστειον της Μελανησίας!

-Της Μελανησίας? Άκου πράγματα! Τόσην ώρα δεν βρίσκαμε καμία Αίτνα και τώρα μας περισσεύουνε…. ! Η αιώνια ιστορία…..έτσι είναι η ζωή….αχ!

-Ναι , αλλά πιο από τα δύο ηφαίστεια χρειάζεται το παιδί?

-Εεεε? Α! Δεν θα σκάσω κιόλας….ας διαλέξει όποιο θέλει…..ηφαίστειον Αίτνα ήθελε….εμείς του το βρήκαμε…..αν τώρα του περισσεύει και κανένα….ας το βάλει στην πάντα….ξέρω γω!

Συνεχίζεται………..

on purge bébé - jacqueline maillan - Voila
émission au théatre ce soir

Mots-clés : télé théatre

Video de poulbot64000

Πνίγομαι......!

Πολύ δουλειά έχει πέσει......!
Κάπως σαν την κυρία της φωτογραφίας βρίσκομαι.......εδώ και μέρες....!
Αλλά στα κλεφτά.....σας διαβάζω.....!
Μαθαίνω τα νέα σας ...... μη νομίζετε πως θα μου ....ξεφύγετε!
Δεν ξέρω πότε θα πέσουν οι ρυθμοί για να επανέλθω κι εγώ στα .....φυσιολογικά...λέμε τώρα....τρελή και φυσιολογικά...δεν πάνε μαζί ...... αλλά!!!!!
Προσπαθώ πάντως να μην .....με καταπιούν οι δουλειές....!
Σας φιλώ όλους και ....εις το επαναδιαβάζειν!