Κλειστοφοβία ή .... νευρική κρίση????

Τώρα που είναι καλοκαίρι, πεθαίνω για θερινό σινεμά…. μ’ αρέσει πολύ! Κι όποιες ταινίες μου ξεφεύγουν το χειμώνα….προσπαθώ να τις δω στους θερινούς που ευτυχώς δείχνουν να έχουν ανακάμψει!

Τους κλειστούς κινηματογράφους, δεν τους συμπαθώ καθόλου! Έχουν κάτι….. που με απωθεί… και πολλά που μ’ εκνευρίζουν…(πως τόπαθες…θα μου πεις…χαχαχαχα).

• Αυτά τα «παντός καιρού» πατσουλιά που μπορεί να είναι και πανάκριβα….με κάνουν έξαλλη. Που πας κυρά μου ? Σινεμά με όλο το μπουκάλι αδειασμένο πάνω σου? Δεν μας λυπάσαι δηλαδή…. Είναι που είναι κλειστός ο χώρος…θα μου πεις « η αίθουσα κλιματίζεται» ναι είπαμε κλιματίζεται, δεν είπαμε πως κάθε λεπτό αλλάζει όλος ο αέρας…..τι βρώμα και ασφυξία είναι αυτή ρε γμτ! Και για κακή μου τύχη, αυτή που θα φοράει το χειρότερο…ένα που μυρίζει σαν φρεσκοκομμένο γκαζόν….ε ναι αυτή θα…. μπαστακωθεί δίπλα μου! ΠΙΦ!!!!.

• Τα κινητά!!!!!!!!! Τα νεύρα μου! Βάλτο καλέ μου στη δόνηση και μη σου πω…… που να το τοποθετήσεις!!!!!!! Εντάξει, είσαι businessman, το καταλάβαμε από το χρυσό Rolex (μπλιαξ) που έχεις στο κουλό σου και προσπαθείς να μας βγάλεις το μάτι με κάθε ευκαιρία! Είναι ανάγκη να μου κάνεις τα νεύρα κρόσσια? Κάνε τα deals σου πριν παλουκώσεις μπροστά μου, έξω στο μπαρ και μετά κάνε λίγο υπομονή….! Ή αν δεν έχεις αυτή τη πολυτέλεια…παλουκώσου στο γραφείο σου κι άσε μας να χαρούμε λίγο! Μ’ αρέσει που νομίζεις πως δεν ακούμε κιόλας….!!!! Λύσσιαξες (όπως λέει και μια ψυχή…χαχαχαχα) στο μπουρου μπουρου , ψιθυριστά υποτίθεται, να ασχολήσε με ότι μαλακία σούρθει στον εγκέφαλο…..!

• Αμ το άλλο….! Ενώ κάποτε είχαμε το χρουτς χριτς από τα αλουμινένια σακουλάκια με τα διάφορα τσιπςοειδή….. τώρα έχουμε τα τάκος με σάλτσα! Αν έχεις το ΘΕΟ σου δηλαδή…… ! Κι έρχεται και κάθεται δίπλα σου όλο το μενού του Μεξικάνικου εστιατορίου, με τις διάφορες μυρωδιές από μπαχάρια και τσίλι και δεν ξέρω τι άλλο και αρχίζουν τα πασαλείμματα: «Θες λίγο από αυτό?» «Τι γεύση πήρες εσύ?» «Καυτερή πιπεριά» «Είναι ωραίο, ή θα καώ?». Καυτερή πιπεριά σου λέει κυρά μου, δε θα καείς? Εγώ τι φταίω όμως που με τσουρουφλάτε με τα χρατς χρουτς και με τις σάλτσες που στάζουν κιόλας πάνω σας και μούρχεται…. να ξεράσω μούρχεται!!!

• Και το τελευταίο που μπορεί να με κάνει να σηκωθώ και να φύγω…..είναι τα ηχεία!!!!!! Μου είναι αδύνατον να ανεχθώ τόσο δυνατό ήχο δίπλα στα αυτιά μου και ιδίως αν είναι και καμιά ταινία με πολλά ηχητικά εφέ…..την έβαψα! Απορώ ποιος είναι ο λόγος που πρέπει να υπάρχει τόσο μεγάλη ένταση….. ……..η μπουνιά που θα φάει ο ηθοποιός ……. μέσα στο στομάχι μου……οι πυροβολισμοί και οι κανονιές…..μέσα στο στομάχι μου……οι κεραυνοί και οι αστραπές…….μέσα στο στομάχι μου……η έκρηξη της βόμβας….μέσα στο στομάχι μου……οι στριγκλιές της πρωταγωνίστριας….εκτός από το τύμπανό μου ….και μέσα στο στομάχι μου…..!

Τελικά τι έγινε ρε παιδιά…..εγώ ήρθα στο σινεμά για να αποφύγω το βραδινό φαγητό….. αλλά το στομάχι μου….. πάλι γεμάτο είναι…!!!!!