Ο αυθορμητισμός....σκοτώνει τους γείτονες!!!!

Πριν πολλά χρόνια, μετά τη δουλειά Παρασκευή μεσημέρι, βροχερό φθινόπωρο πρέπει να ήταν, (καλή ώρα), αποφασίζουμε με τον καλό μου θα περάσουμε ένα Σαββατοκύριακο "χουχουλίσματος"! Πάμε στο βίντεο κλαμπ της γειτονιάς, προμηθευόμαστε ταινίες και για τα δύο γούστα, (έτσι πρέπει να κάνεις για να είναι όλοι ευχαριστημένοι....), παίρνουμε και ωραίο χύμα κρασάκι από την κάβα και αφού φροντίσαμε την πνευματική μας τροφή και το ποτό....είπα να σταματήσουμε και στο φούρνο της περιοχής για....πραγματική τροφή!!!!
Ο καλός μου, συνοδηγός όπως πάντα, κρατούσε ένα κουτάκι αναψυκτικό και έπινε με λαχτάρα από το καλαμάκι. Εμένα που χωρίς νερό δεν κάνω λεπτό, με πιάνει πάλι αυτή η τρελή δίψα,κι όταν λέμε τρελή, το εννοούμε! Αν περάσει από το μυαλό μου πως θέλω νερό....δεν με σταματάει τπτ!
Μετά από μια μικρή "διαφωνία" του στυλ..." Έλα βρε παιδί μου, ηρέμησε....σε 2 λεπτά θα είμαστε σπίτι..." βγαίνοντας από το αυτοκίνητο, αφού είχαμε πια παρκάρει έξω από τον φούρνο, αποφασίσω να πιω τελικά από το ρημάδι το αναψυκτικό, που απέφευγα συστηματικά τόσην ώρα ξέροντας ότι θα κάνει τη δίψα μου....χειρότερη!
Και κάνω την εξής κίνηση....:
Ανοίγω την πόρτα του συνοδηγού και ....σκύβω να πιω με λαχτάρα από το καλαμάκι....και καταλαβαίνετε βέβαια....τι ακριβώς "φαινόταν" ότι έκανα εκείνη τη στιγμή!!!!!
Μόλις ο καλός μου συνειδητοποιεί τι σκηνικό παιζόταν κι ότι όλοι οι περαστικοί είχαν "καρφώσει" το βλέμμα τους πάνω μας......μου λέει" τι κάνεις ρε ....μας βλέπουν!!!!!"
Μόλις βέβαια κατάλαβα τι ακριβώς "έδειχνα" να κάνω......και με πιάνουν τα γέλια......κορύφωση της στιγμής...ήταν κι οι αφροί του αναψυκτικού που έβγαιναν από το στόμα μου.....από τη μύτη μου και....τα λοιπά!!!!!
Μετά από τέτοιο "ρεζίλι"....μπαίνω πάλι στο αυτοκίνητο και όπου φύγει φύγει!!!!
Καρδιακές προσβολές, εγκεφαλικά, τροχαία ατυχήματα.......ευτυχώς δεν αναφέρθηκαν τουλάχιστον στις τοπικές φυλλάδες! Μήπως έπρεπε να ψάξω σε "άλλου τύπου" έντυπα?