Ανεκτίμητο ταξίδι.....!

Σ’ ένα τέτοιο μέρος θέλω να πάω! Να ακούω μόνο τα τιτιβίσματα τα πουλιών……. το θρόισμα των φύλλων από το δροσερό αεράκι…….. τους παράξενους ήχους των εντόμων……..το τσάκισμα των κλαδιών από τα μικρά ή μεγάλα ζώα……! Αυτά ξέρουν να ζουν…..γιατί όσο τους επιτρέπουμε ακόμα…..είναι κοντά στη φύση….χωρίς κίνηση, καυσαέριο, κινητά, υπολογιστές, άγχος, νεύρα, καυγάδες, ίντριγκες, φθόνο, κακίες, ανταγωνισμούς, μικροπρέπειες, ηλιθιότητα και βλακεία!

Κάθε φορά που η καθημερινότητα με «στριμώχνει» και το σώμα μαζί με τη ψυχή αρνούνται να ακολουθήσουν τα βήματα και τους ρυθμούς της τρελής πραγματικότητας…..καταφεύγω με τη φαντασία μου….σε ένα τέτοιο μέρος…..ίσως όχι πάντα το ίδιο ακριβώς…..με μικρές παραλλαγές κάθε φορά……άλλοτε χιονισμένο….άλλοτε ηλιόλουστο…..άλλοτε σε λίμνη….άλλοτε σε θάλασσα….άλλοτε σε βουνό! Και ταξιδεύω…… ονειρεύομαι…. αναγεννιέμαι ..... αποκοιμάμαι …. ζω ….. ανασαίνω …… χαίρομαι …… γελάω …… γεμίζω μπαταρίες….και μετά…ξαναγυρνώ στην πραγματικότητα….! Ανεκτίμητο αυτό το ταξίδι ……. το κάνεις χωρίς έξοδα …. χωρίς προγραμματισμό….. χωρίς εισιτήρια….χωρίς αποσκευές …. χωρίς περιορισμούς σε χρόνο……χωρίς εποχή…. !

Το κάνεις όποτε θες…..για όσο θες……όταν θες…..όταν τόχεις πραγματικά ανάγκη.

Ανεκτίμητο αυτό το ταξίδι…….ανεκτίμητο!