Χωρίς τον ....ξενοδόχο!!!!

Είπα να κοιμηθώ νωρίς χθες, καθότι με περίμενε δύσκολη μέρα …λόγω δουλειάς και …ζέστης!

ΧΑ! Πάντα λογαριάζω χωρίς τον ξενοδόχο! Ποιος είναι ο ξενοδόχος? Υπομονή , θα καταλάβετε….!

Ώρα 11.00μμ

Πέφτω στο κρεβάτι αμέσως μετά το ντους, με βρεγμένο μαλλί…για να κρατήσω λίγο από τη δροσιά του και να αποκοιμηθώ γρηγορότερα! Λίγο ραδιόφωνο πάντα βοηθάει σ αυτές τις περιπτώσεις! Και ναι …..θαύμα…! Αρχίζω να λαγοκοιμάμαι ακούγοντας το θεατρικό «Το καθάρσιο του παιδιού»…πολύ γέλιο, θα σας πω άλλη φορά γι’ αυτό!

Ώρα 11.15μμ

Νομίζω πως ακούω κάτι να «σπάει»….σαν γυαλί, και αναρωτιέμαι αν στο θεατρικό, που το έχω ακούσει πάνω από 20 φορές, περιλαμβάνεται τέτοιο εφέ…..κάτι θυμάμαι , ναι, νομίζω ότι είναι στο έργο….και συνεχίζω να βυθίζομαι στο γλυκό λήθαργο του ύπνου!

Ώρα 11.20μμ

O ήχος των τζαμιών που σπάνε….συνεχίζεται….απρόσμενα….ώρα πολύ….κι αρχίζει να λειτουργεί ο εγκέφαλος!!!!! Μα δεν είναι στο θεατρικό τελικά….τι στο διάολο…..κάποιος προσπαθεί να παραβιάσει καμιά τζαμαρία?

Η σκέψη τρέχει σε σκηνές από ταινία θρίλερ….με δολοφόνους….πριόνια…και ληστείες μετά φόνου…..και ανασηκώνομαι για να ακούσω καλύτερα! Κι ο «διπλανός» μου…..χααχχαχααχαχ…..ναι καλέ….ο καλός μου εννοώ…..έχει ήδη σηκωθεί και προσπαθεί να αντιληφθεί από πού πηγάζει αυτός ο ανατριχιαστικός ήχος…..αλλά….!

Ακολουθεί ψιθυριστός διάλογος:

-Κατάλαβες από πού έρχεται?

-Όχι….εσύ?

-Ούτε…από τον κήπο είναι?

-Μπα…εδώ από πίσω έρχεται!

-Λες να έσπασε η μεγάλη τζαμαρία της μαμάς ?

-Από τι?...αφού δεν κουνιέται φύλλο!

-Κάτσε λίγο….μην ανοίξεις!!!!!

-Και πως θα καταλάβουμε από πού…?

Η μικρή αυλή….είναι ήσυχη…..με τα καθιερωμένα φώτα….χωρίς να δείχνει κάτι παράξενο….κι ο ήχος εντωμεταξύ…έχει σχεδόν σταματήσει…..μα…να….πάλι!!!!

-Κατάλαβες τίποτα?

-Ναι, νομίζω ναι…..έρχεται από τον Φώτη….!

Όπου Φώτης βλέπε το γείτονα που μένει κολλητά δίπλα αριστερά, με μεγάαααλη προϊστορία στην μαλακία…μέχρι doctora….μπορώ να σου πω !

-Μα τι κάνει πάλι ρε γαμώτο…11.30μμ είναι η ώρα!

-Ξέρω γω…δεν μπορώ να καταλάβω…!

Και βάζοντας κάτι πάνω μου….πλησιάζω στο φράχτη…και τι βλέπω…?????

Ο Φώτης…μ ένα σφυρί…να σπάει ένα μεγάλο σωρό από τζάμια…..!

Πόσο μαλάκας τελικά μπορεί να είναι ένας άνθρωπος?????

Κι αφού έγινε το…έλα να δεις βέβαια…..η απάντηση του ξέρετε ποια ήταν?

«Έπρεπε να τα σπάσω για να μεταφέρω τα γυαλιά μέσα στο βαρέλι για τα σκουπίδια»

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Και τι έκανες κε Φώτη μου όλο το απόγευμα? Γιατί δεν σηκώθηκες στις 7-8 το πρωί να κάνεις αυτή τη δουλειά? Τι σου χρωστάμε γμτ να μας κοψοχολιάζεις βραδιάτικα και να περνάνε από το μυαλό μας …ένα σωρό πράγματα????

Δεν χρειάζεται βέβαια να σας πω.....ότι κοιμήθηκα μετά τις 2.30πμ.....με φοβερά νεύρα....την πίεση στα ύψη.......έσκασα από τη ζέστη......στριφογυρνούσα σαν το γιγάντιο κοκορέτσι.........ήθελα να τον πάρω τηλέφωνο στις 4.00πμ και να τον ευχαριστήσω για τα "ζωντανά" ηχητικά εφέ που μας προσφέρει συχνά......πριόνια...τροχούς....κομπρεσέρ...κτλ.....αλλά με συγκράτησε ο καλός μου........και το πιο κουφό....? Δεν περιμένω πότε θα πάω εγώ διακοπές για να ξεκουραστώ....αλλά πότε θα πάει ο Κος Φώτης.....για να ησυχάσω!

Γι αυτό σας λέω……ξενοδόχος στο σπίτι μας ο Κος Φώτης……!