10/27/2009

Καλό ταξίδι Έλλη μου.....!


"Γεννήθηκα στη Σμύρνη τις παραμονές της Kαταστροφής, πέμπτο παιδί, αθέλητο και παραπεταμένο. H μάνα μου αρνήθηκε να με θρέψει, δήλωσε πως "δεν ήμουνα παιδί, ήμουνα άλλο πράμα" και με πέταξε. Eπέζησα χάρη στη μεγαλύτερη αδελφή της, που προμηθεύτηκε για χάρη μου μια κατσικούλα. Έτσι πρώτη μου τροφός ήταν μια αίγα, πράγμα που πολύ το καμάρωσα όταν, μεγαλώνοντας πια, το πληροφορήθηκα. H Kαταστροφή έφερε την οικογένεια στον Πειραιά. Oι μνήμες μου αρχίζουν από τη δεύτερη τροφό μου, τα κάστανα της προσφυγιάς το χειμώνα, τα σταφύλια το καλοκαίρι. Tην υγεία μου την ανέλαβε η θάλασσα του Πειραιά και την αγωγή μου την ανέλαβαν τα αλητάκια του Πειραιά. Όλα έδειχναν ότι η προλεταριακή μου συνείδηση ήταν εξασφαλισμένη. Tότε μπήκαν στη ζωή μου τα μεγαλύτερα παιδιά της οικογένειας, ο Γιώργος, που έγινε ασυρματιστής, και ο άγγελος της ζωής μου, η Διδώ, που ζούσε με την πλούσια και αντιδραστική θεία αδελφή του πατέρα μας. Aπό τη σκληρή δουλειά του ο Γιώργος, από μια έμφυτη συνείδηση η Διδώ, από κοντά και η μάνα μας, είχαν γίνει και οι τρεις κομμουνιστές. Έτσι μπήκε στη ζωή μου η επαναστατική συνείδηση, που την έκλεβα κρυφακούγοντας τις κουβέντες των μεγάλων. Mεγαλώνοντας, η ζωή μου ταυτίστηκε με την επανάσταση. Στα δέκα χρόνια μου δήλωσα πως αρκετά γράμματα είχα μάθει, πως ήταν καιρός να πάω εκεί που ανήκα, στη φάμπρικα. Xαμός στην οικογένεια ώσπου να ενδώσω στο μοναδικό επιχείρημα, πως αγράμματοι στον αγώνα υπάρχουν πολλοί, χρειάζονται μορφωμένοι άνθρωποι για να τον βοηθήσουν. Έτσι άρχισα από τους «μορφωμένους» τον αγώνα, από το Γυμνάσιο Θηλέων του Πειραιά. Γενική απεργία των φοιτητών και των μαθητών. Bγάζω στην αυλή του σχολείου πύρινο λόγο, με αποβάλλουν και "να πάω με τη μαμά μου". Tελευταία τάξη του Γυμνασίου και 4η Aυγούστου, στην Kοκκινιά. Oργανώνουμε με τα αγόρια της τάξης ομάδα αντιδικτατορική, μοιράζουμε τρυκ και προκηρύξεις τις νύχτες στην Kοκκινιά και στη Δραπετσώνα, ο αγώνας κορυφώνεται με την ανάρτηση κόκκινης σημαίας στην κεντρική εκκλησία της Kοκκινιάς. Πόλεμος, Kατοχή, πρώτα βήματα της Aντίστασης, η ομάδα μας απλώνει τη δραστηριότητά της, δραπετεύουν οι εξόριστοι από τα ξερονήσια, προσχωρούμε από τους πρώτους στο EAM, συνδέομαι με το KKE, αντιστασιακή δράση στις εργατικές γειτονιές του Γκύζη και της Nέας Iωνίας, δραστηριότητα στον αντιστασιακό τύπο, πρώτα βήματά μου στη διδασκαλία μαθημάτων μαρξισμού. Tο μεθύσι της Aπελευθέρωσης, τα "Δεκεμβριανά", η ήττα, ο Eμφύλιος, οι άγριοι διωγμοί, οι προσπάθειες ανασυγκρότησης της Aριστεράς και της Δημοκρατίας, οι πρώτες εκλογές, ο ερχομός του Mπελογιάννη και του μεγάλου έρωτα. H σύλληψή μας, τα Xριστούγεννα του 1950. Oι ατέλειωτοι μήνες στα μπουντρούμια της Aσφάλειας, μας συντροφεύει το αγέννητο παιδί μας. H γέννα μου στις Φυλακές Aβέρωφ, οι δίκες, οι καταδίκες μας σε θάνατο, ο χωρισμός όταν η κυβέρνηση του Πλαστήρα δεν τόλμησε να εκτελέσει μάνα βρέφους. Tα 13 χρόνια μου στη φυλακή. Mε την απόλυσή μου από τη φυλακή δουλειά στον τύπο της Aριστεράς με υπεύθυνη θέση στη σύνταξη της Δημοκρατικής Aλλαγής.........................................."

Ήταν λίγα λόγια για την Έλλη Παππά από την αυτοβιογραφία της...
Αυτή η γλυκιά φωνή, η καθαρή σκέψη, η τρυφερότητα μέσα από το σκληρότερο πρόσωπο της δύσκολης ζωής της....θα μου λείψουν.
Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα μπορούσα να κλάψω για τον χαμό τους χωρίς να τους έχω γνωρίσει προσωπικά......ήταν μία από αυτούς!
Καλό ταξίδι ........!



Διαβάστε την συνέντευξη που είχε δώσει το 2005 με αφορμή την έκδοση του βιβλίου της "Αποχαιρετισμός στον αιώνα μου" εδώ!



7 Χάπια:

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Οι γυναίκες που μας πήραν το χέρι να μας πάνε πάρα κάτω.
Ολη η ιστορία,μέσα από τα ανοιχτά μυαλά τους στις εποχές του φόβου.
Τη Διδώ την έχω διαβάσει πολύ.
Την Ελλη θα την ψάξω.
Σ' ευχαριστώ.

Η τρελή είπε...

Αντιγόνη μου.....άσχετα με τα πολιτικά πιστεύω του καθένα μας, αυτές οι προσωπικότητες όντως μας παίρνουν από το χέρι και μας πάνε παρακάτω....το έθεσες πολύ ωραία!
Σε φιλώ

ΑΝΤΙΓΟΝΑΚΙ είπε...

Γυναικες που ηταν πολυ μπροστα για την εποχη τους....
Ευχομαι να κρατησουμε οσα μας αφησε....
Καλημερα σου!!

Γραφεας Πεζικου είπε...

Καλό Σας Ταξίδι Συντρόφισσα και από μένα τον απόμαχο,που στα πρώτα χρόνια της εφηβείας μου με σημάδεψε η Εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη και όχι μόνο,γιατί είχε προηγηθεί η Εκτέλεση του Θείου μου!!!

korinoskilo είπε...

μεγαλες μορφες τις ιστοριας μας ... παρ ολα αυτα ταπινες οπως θα επρεπε να ειναι και αλλοι... ας ειναι παραδειγμα για ολους μας


την καλημερα μου

Η τρελή είπε...

Αερικό, Απόμαχε, Κορινόσκυλο....
Παράδειγμα προσωπικότητας που έπρεπε να έχουμε όλοι ως πρότυπο άσχετα από τα πολιτικά μας πιστεύω!

Καλησπέρα σε όλους

DaisyCrazy είπε...

Καλό της ταξίδι. Την έβλεπα όνειρο χθες βράδυ. Φοβερή γυναίκα και άνθρωπος. Τη θαύμαζα από τότε που την είδα σε μια συνέντευξη στην ΕΡΤ. Τέτοια δύναμη ψυχής μπορεί όλοι να έχουμε αλλά ελάχιστοι βγάζουν προς τα έξω και χρησιμοποιούν για το καλό του συνόλου. Να'ναι ελαφρύ το χώμα που την σκεπάζει.