Το λεωφορείο...της γραμμής!!!!!

Πριν από αρκετά χρόνια…..κάποιο 4ήμερο ήταν….μάλλον κοντά στο Πάσχα…δεν θυμάμαι και καλά…..μεγάλη γυναίκα….κανονίσαμε εκδρομή με τον καλό μου….κι ένα ακόμα φιλικό ζευγάρι…..σε ένα μακρινό χωριό στην ορεινή Ναυπακτία….όπου κάποιος θείος μου είχε ένα ωραιότατο πέτρινο σπίτι!

Είχαμε πάει αρκετές φορές….παρόλο που ήταν μεγάλη και δύσκολη η διαδρομή….γιατί πραγματικά ήταν έξοχα , πάντα ξεκουραζόμασταν και γυρνούσαμε ανανεωμένοι στο κλεινόν άστυ!

Έτσι λοιπόν με 2 αυτοκίνητα, γιατί οι φίλοι είχαν ένα μωράκι 6-7 μηνών τότε, ξεκινήσαμε για την εκδρομή! Στο δρόμο, όλα καλά αν εξαιρέσεις την πυκνή ομίχλη που είχε στα πιο δύσκολα χιλιόμετρα της διαδρομής και μερικά δέντρα που αναγκαστήκαμε να απομακρίνουμε «δια χειρός» καθότι μας έφραζαν τον δρόμο!

Φτάσαμε σχεδόν νύχτα, ανοίξαμε το κλειστό σπίτι, το αερίσαμε όσο ήταν δυνατόν και ξενάγησα τους φίλους στο 2όροφο πέτρινο για να μάθουν τα κατατόπια!

Έκρινα, ως προσωρινή οικοδέσποινα, πως οι φίλοι με το μικρό παιδάκι τους, θα ήταν καλύτερο να εγκατασταθούν στον κάτω όροφο, που ήταν και ο πιο καινούργιος, για να έχουν περισσότερες ανέσεις! Μη φανταστείτε βέβαια καμιά «χλίδα»….χωριάτικο σπίτι ήταν, αλλά ο θείος μου είναι μερακλής και πιάνουν τα χέρια του ! Έτσι, στο σπίτι υπάρχει καινούργια ξύλινη σκάλα που ενώνει εσωτερικά τους 2 ορόφους, αλλά έχει 2 μειονεκτήματα που ήταν αδύνατον να «βολευτούν» ! Το πρώτο…η τουαλέτα είναι έξω από το σπίτι…σε ξεχωριστό κτίριο μέσα στην αυλή…και το δεύτερο….είναι ότι λόγο της θέσης του σπιτιού….δεν υπάρχει ούτε ιδιωτικός χώρος πάρκινγκ…αλλά ούτε και κάποιο κοντινό «άνοιγμα» στο δρόμο για να παρκάρουν τα αυτοκίνητα! Κι μη ξεχνάτε…ότι μιλάμε για χωματόδρομο σε ελληνικό χωριουδάκι, όπου υπάρχουν 7 μόνιμοι κάτοικοι…..!( Ή μάλλον 6…..γιατί τελευταία έμαθα…πως ένας βοσκός…που είχαμε γνωρίσει κιόλας κάποια από τις φορές που είχαμε ξαναπάει ….πέταξε τη γυναίκα του….στο ποτάμι και πνίγηκε!!!!!!! Δεν κάνω πλάκα….. καθόλου πλάκα!)

Αφού τελικώς βολευτήκαμε όλοι, φάγαμε, ήπιαμε ένα ωραιότατο κόκκινο κρασί από το κελάρι, είχαμε ανάψει τζάκια και σόμπες….ήρθε η ώρα του ύπνου! Καληνυχτιστήκαμε….κι πέσαμε ξεροί…για να ξυπνήσουμε και λίγο πρωί…να χαρούμε τη φύση! Να σας πω εδώ, ότι ο καλός μου δεν οδηγεί, έχει προσωπικό σωφέρ εμένα, πράγμα που καθόλου δεν με ενοχλεί γιατί πολύ μ αρέσει η οδήγηση! Αλλά…όχι πάντα! Γιατί αφού είχα πέσει σε ένα βαθύ λήθαργο, με τόσο κρασί, ακούω τον καλό μου να με ξυπνά λέγοντάς μου ότι πρέπει να πάρω το αυτοκίνητο γιατί θέλει να περάσει το λεωφορείο της γραμμής κι επειδή δεν χωράει…μαρσάρει έξω από την ανηφόρα του σπιτιού! Απίστευτο μου φάνηκε…..ούτε ήξερα τι ώρα είναι…..νύχτα πίσσα σκοτάδι έξω……με το ¼ του ματιού ανοικτό….να ψάχνω να βρω ρούχα να φορέσω, γιατί τον έκανε τον ψόφο του……να ακούω κι εγώ βέβαια το λεωφορείο να βαριανασαίνει στην ανηφόρα ……και να λέω θα προλάβω… πάνω στη μανούβρα θα βρω το αυτοκινητάκι μας …..στο γκρεμό…..κι άλλα τέτοια! Παρόλη τη νύστα μου βέβαια…σκέφτηκα να πάω να ξυπνήσω και τον Χ για να τραβήξει κι αυτός το αυτοκίνητό του ….κι έτσι άρχισα να κατεβαίνω την εσωτερική σκάλα…..όπου όμως άρχισα να αντιλαμβάνομαι πως από κει κάτω ερχόταν αυτός ο δυνατός θόρυβος του μαρσαρίσματος……..!!!!!!!!!!

Τι ήταν…..? Δεν θα το πιστέψετε…!!!!!! Ο κακομοίρης ο Χ……καθότι ψόφιος από την κούραση και τις 3 δουλειές που έκανε για να θρέψει την οικογένειά του……ήπιε κι τις κρασάρες του…κι ήρθε κι έπεσε….σε κώμα να το πω…..σε βαθύ τρελό ύπνο να το πω…..δεν ξέρω πώς να το πω……αλλά…….ΡΟΧΑΛΙΖΕ….ναι…ροχάλιζε τόσο δυνατά και με τέτοιο ρυθμό…που ήταν όντως σαν το λεωφορείο της γραμμής που προσπαθούσε να ανέβει ανηφόρα! Κι άλλαζε και ταχύτητες παρακαλώ!!!!!!!!

Καλά βέβαια….την άλλη μέρα…..κάναμε πολύ γέλιο με όλη αυτή την ιστορία….δεν το συζητώ….. ! Αλλά εξέφρασα μια απορία προς τη γυναίκα του ζευγαριού…..εσύ καλή μου…τίποτα δεν άκουσες….δεν ξύπνησες με όλο αυτό το κακό που γινόταν δίπλα σου? Όχι λέει, είχα βάλει ωτοασπίδες….για να μη με ξυπνήσει το……μωρό!!!!!

Είπατε τίποτα?????????